500 هزار نفر در ایران از سمعک استفاده می کنند

خسرو گورابی: موسسات خصوصی، نهادهای مردمی و سازمان بهزیستی در تامین هزینه درمان افراد کم شنوا کمک می کنند اما در حقیقت پاسخگوی نیازهای وسیع این افراد نیستند؛ بنابراین ضروری است تسهیلات برای این افراد درنظرگرفته شود.

وی افزود: خانواده های افراد ناشنوا علاوه بر مشکلات روحی روانی، بار هزینه های سنگین درمان را هم به دوش می کشند. هزینه خرید سمعک پنج تا 6 میلیون تومان است و ممکن است خانواده ای به علت محرومیت، فقر و بیکاری در تهیه آن دچار مشکل شود.

گورابی تصریح کرد: بیمه ها برای درمان این افراد، تنها مبلغی معادل 880 هزار تومان می پردازند و به خدمات پس از درمان این آنها مانند جلسات توانبخشی شنوایی و گفتار درمانی توجه لازم نمی شود.

وی درباره راه های درمان افراد کم شنوا گفت: در مرحله اول از روش دارودرمانی استفاده می شود و اگر این روش پاسخگو نبود، از تجویز سمعک استفاده می شود که خود دارای هزینه زیادی است. در مرحله آخر نیز از روش کاشت حلزون استفاده می شود که دارای شرایط و محدودیت هایی است و برای تمام بیماران نمی توان از این روش درمانی استفاده کرد.

گورابی افزود: فردی که برای درمان به ویژه از طریق کاشت حلزون انتخاب می شود، باید از سلامت گوش داخلی برخوردار و همچنین از توانایی ذهنی و عقلی مناسب به عنوان شرط اصلی بهره مند باشد. اگر فرد کم توان ذهنی باشد، امکان دارد درمان نتیجه بخش نباشد.

رئیس سابق انجمن شنوایی شناسی ایران گفت: از دیگر محدودیت های درمان این افراد می توان به میزان توانایی مالی خانواده ها، فرهنگ و انگیزه کافی برای پیشگیری و درمان و ارتباط با کارشناسان و مربیان و پیگیری های لازم اشاره کرد.

گورابی افزود: هزینه درمان افراد ناشنوا و کم شنوا بالا است که خانواده ها یا دولت متحمل آن می شوند؛ بخشی از این هزینه ها شامل اقدامات توانبخشی پس از درمان است که باید به مدت یک سال پیگیری و تربیت شنوایی و زبان آموزی انجام شود.

بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، در سال ۲۰۱۸ میلادی ۴۶۶ میلیون نفر در دنیا به کم شنوایی ناتوان کننده دچار شده‌اند که ۳۴ میلیون نفر از این آمار را کودکان تشکیل می‌دهند؛ این درحالی است که این رقم در پنج سال گذشته ۳۶۰ میلیون نفر گزارش شده بود و بررسی این روند نشان می‌دهد که در سال ۲۰۳۰ میلادی ۶۳۰ میلیون نفر و در سال ۲۰۵۰ میلادی ۹۰۰ میلیون نفر با این مشکل روبرو می‌شوند.

شیوع اختلال کم شنوایی در ایران تا حدی بیش از سایر کشورهای جهان است زیرا بر اساس آمار جهانی شیوع این اختلال یک تا ۲ نفر در هر هزار نفر است در حالی که این آمار در ایران به چهار تا پنج نفر در هر هزار نفر می رسد.