انتظارات قهرمان کشتی ناشنوایان جهان از مسؤولان اردبیلی/ بیپولی بزرگترین حریف قهرمانی است
21 تیر 1399
«حسین نوری» ورزشکار اردبیلی است که چندین دوره در پارالمپیک مدال قهرمانی بر گردنش آویخته شده و کمبود مالی را مانع اصلی ورزش قهرمانی خود میداند.
اخیرا در فضای مجازی عکس قهرمانی منتشر شده است که گویا این روزها برای تامین مایحتاج خانواده و گذران زندگی مجبور است به کارگری در ساختمان بپردازد.
برای پیگیری موضوع به سراغ این ورزشکار و قهرمان کشتی ناشنوایان میرویم.
«حسین نوری» ورزشکار اردبیلی است که چندین دوره در پارالمپیک مدال قهرمانی بر گردنش آویزان شده و به خاطر اینکه این قهرمان ناشنوا است از طریق فضای مجازی با او ارتباط برقرار میکنیم.
خود را معرفی میکند؛ حسین نوری متولد ۱۳۶۹ در شهر اردبیل هستم. از علاقهاش به ورزش میگوید که از ۹ سالگی تمام وقت خود را صرف ورزش کرده است.
شروع که میکنم سوالات را یکی یکی از قهرمان بپرسم مینویسد؛ لیسانس تربیت بدنی هستم اما بیکارم!
نوری مینویسد که در حال حاضر عضو تیم ملی ناشنوایان جمهوری اسلامی ایران هستم اما آنگونه که باید از من حمایت نمیشود!
از موانع ورزشی او سوال میکنم و او در پاسخ میگوید؛ کمبود مالی مانع اصلی ورزش قهرمانی من شده، در سال ۲۰۱۲ در مسابقات جهانی بلغارستان مقام سوم را کسب کردم، در سال ۲۰۱۳ در پارالمپیک بلغارستان قهرمان جهان شدم.
وی ادامه میدهد: در سال ۲۰۱۶ ایران، نائب قهرمان جهان شدم، در سال ۲۰۱۷ ترکیه قهرمان جهان و در مسابقات جهانی ۲۰۱۸ روسیه قهرمان جهان شدم. اما هربار پس از بازگشت از میادین و مسابقات جهانی مسؤولان وعدههای متعددی برایم دادند.
میگوید؛ در قهرمانی پارالمپیک ۲۰۱۷ حمایت مسؤولان وقت به اندازه ۵۰۰هزار تومان بود. در برخی از استانهای دیگر افرادی که همردیف من مقام آوردند و حتی نائب قهرمان شدند مسؤولانشان حمایتها مادی و معنوی بسیار بیشتر و بهتری از آنها انجام دادند.
وی ادامه میدهد: بارها پس از کسب قهرمانی وعدههای زیادی در خصوص استخدام و حمایت از بنده از سوی مسؤولان گفته شده ولی هیچکدام از آنها عملی نشده! اما هنوز پس از گذشت سالها بازهم منتظر عملیاتی شدن این وعدهها هستم.
پرسیدم، کارگری در ورزش حرفهایتان اختلالی ایجاد نمیکند؟ و آیا سرمربی تیم ملی از این وضعیت شما خبر دارد؟
مینویسد؛ کسی که برای قهرمانی تلاش میکند باید تغذیه مناسبی داشته باشد، تغذیه مناسب در گرو درآمد مناسب است، کارگری میکنم تا برای خود و خانوادهام نان حلالی کسب کنم که با این شرایط قید قهرمانی را باید بزنم و قطعا سرمربی تیم ملی از این اتفاقات خبری ندارد.
سوال آخرم را که میپرسم؛ مینویسد: من همیشه قهرمانی در فکرم بود و شبانه روز تلاش میکنم تا به هدفم برسم. پس از کشتی دنبال هیچ شغل تخصصی نرفتم. کشتی تمام زندگی من است.
منبع: فارس