فراتر از بازی های پارا آسیایی اندونزی

نگاهی به شرایط اجتماعی معلولان در عمده کشورهای این منطقه نشان می دهد که میلیون ها نفر در این بخش از جهان با سدهای بسیاری برای حفظ بقای خود و کسب شرایط بهتر زندگی روبه رو هستند.

**وضعیت معلولان در اندونزی و کشورهای جنوب شرق آسیا
افراد کم توان و یا ناتوان و معلول به ویژه ناتوانان ذهنی در کشورهای جنوب شرق آسیا نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر دارای مشکلات متعددی در زندگی روزمره اعم از آموزش، اشتغال، بازتوانی برای زندگی مستقل، فقدان امکانات اموزشی،شهری- تاسیساتی و ورزشی و امنیتی لازم هستند.

گزارش های سازمان های جهانی عمدتا حاکی است توفیقات معلولان در عرصه های منطقه ای و جهانی در بسیاری از کشورهای جهان سوم و آسیایی نه به طور سیستماتیک بلکه عمدتا به دلیل تلاش های فردی آنها با پیگیری ها و حمایت های خانواده و یا مجامع مدنی از آنها بوده و کمک دولت ها عمدتا مقطعی بوده است.

معلولان در کشورهای آسیایی عمدتا به دلیل فقدان آگاهی و درک بالای عمومی ، نبود تسهیلات و خدمات درمانی عمدتا برای رفع چالش ها و موانع در جوامع عمدتا بدون حمایت هستند.

طبق بررسی سازمان های بین المللی ، در بسیاری از این کشورها، افراد معلول حتی در خانواده های خود به صورت افراد زندانی در بدترین شرایط به سر می برند و خانواده ها یا توان و یا فرهنگ حمایت از معلول خود را نیز ندارند.

سازمان دیده بان حقوق بشر در این زمینه همزمان با برگزاری بازی های پارا آسیایی جاکارتا گزارش داد، دراندونزی بیش از 12هزار و 800 نفر از بیماران و معلولان ذهنی در شرایطی مانند زندان در فضاهای محصور قفل شده به سر می برند.

طبق این گزارش این رقم در سال 2016، شامل 18 هزار و 800 نفر بوده اما به رغم کاهش این آمار شرایط همچنان برای معلولان ذهنی در این کشور بهتر نشده است.
طبق این گزارش افراد معلول در اندونزی و بسیاری ازکشورهای جنوب شرق آسیا توان مالی و فکری لازم را برای رفع نیازها و مقابله با مشکلات و چالش های خود در خانواده و اجتماع ندارند.

**آمار جهانی و منطقه ای معلولان
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی حدود 15 درصد از جمعیت حدود هشت میلیارد نفری جهان را افراد معلول با درجات مختلف از ناتوانی جسمی یا ذهنی تشکیل می دهند.

طبق این گزارش ، حدود 90 میلیون نفر از جمعیت افزون بر 650 میلیون نفری منطقه جنوب شرق آسیا را افراد معلول تشکیل می دهند.

بر این اساس آمار کشورهای آسیایی از افراد معلول عمدتا پایین تر از براوردهای جهانی ارائه می شود.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی ، آمار جمعیت معلولان در اندونزی با جمعیت بیش از 260 میلیون نفر بسیار بالاست.

بر این اساس جمعیت معلولان بین 2.5 تا 12.5 درصد ازجمعیت کل این کشور (6 تا 30 میلیون نفر) را شامل می شود.

اما فقدان سیستم آمارگیری صحیح دراین زمینه سبب شده تا این سازمان جهانی براساس استاندارها برآوردهایی دراین زمینه ارائه کند.

'آریا ایندیاواتی' رئیس گروه مدنی 'پرتونی' از حامیان نابینایان در اندونزی به رسانه های این کشور گفت که افراد معلول در اندونزی همچنان یکی از منابع اصلی دریافت کننده کمک از صندوق های خیریه و مردمی هستند و از فرصت های برابر با افراد سالم برای رفع نیازها و مسائل اجتماعی خود بهره مند نیستند.

وی درعین حال تاکید کرد اندونزی از سال 2016 تاکنون برنامه بازتوانی معلولان را در دست اجرا دارد اما این کشور کنوانسیون حمایت ازحقوق معلولان سازمان ملل را به طور کامل اجرایی نکرده است.

طبق این گزارش مدارس دولتی در اندونزی مانند سایر کشورهای جنوب شرق آسیا همچنان تمایل ندارند دانش آموزان معلول در سیستم عادی آموزش و پرورش آنها وارد شوند.

علاوه بر این تعداد مدارس ویژه معلولان برای آموزش صحیح معلولان نیز در سراسر این کشورها بسیار کم است.

طبق گزارش سازمان ملل صرفا 12.6 درصد از کودکان معلول مداخلات اولیه برای ارائه کمک دریافت می کنند که این رقم در تیمور شرقی 50 درصد، درسنگاپور63 درصد است.

*** مالزی، سنگاپور، تایلند
طبق گزارش سازمان ملل وضعیت معلولان در برخی از کشورهای جنوب شرق آسیا مانند مالزی، سنگاپور و تایلند بهتر از سایر کشورهای این منطقه است.

معلولان دراین کشورهای سه گانه کمک هزینه های ویژه معلولیت مانند برخی تجهیزات مورد نیاز خود مانند صندلی چرخدار و عصای نابینایان را دریافت می کنند. در اتوبوس ها و سیستم حمل ونقل شهری نیز جایگاه ویژه ای برای معلولان در نظر گرفته شده است.

مضاف بر اینکه در این کشورها استفاده از خطوط حمل و نقل شهری برای معلولان رایگان بوده و این افراد از پوشش های بیمه ای تحت حمایت دولت برای درمان خود استفاده می کنند.