امید چیز خوبیه و چیزهای خوب هیچ وقت نمیمیرند
30 مهر 1390
وقتی چراغهای سالن روشن شد فقط 12 نفر از کارآموزان رعد نشسته بودند و فیلم « رستگاری در شائوشنگ» را تماشا کرده بودند. علیرغم اینکه از مدتی قبل برنامه نمایش و نقد فیلم از طریق اطلاعیه و در روز نمایش هم با سیستم صوتی اطلاع رسانی شده بود اما استقبال گستردهای از این برنامه نشد.
چند هفته قبل مسؤول واحد فرهنگی خبر داد قرار است از این پس چهارشنبههای آخر هر ماه جلسه نمایش و نقد روانشناسی فیلم در سالن رعد برگزار شود.
برای جلسه اول فرشید میرکاظمی و پروین توفیقی فرد به عنوان کارشناسان روانشناسی عمومی اداره جلسه بر عهده گرفتند. میرکاظمی ابتدا هدف از برگزاری این نشستها را پیگیر مباحث جلسات خودباوری عنوان کرد و افزود: ما نمیخواهیم فیلمهایی را نمایش دهیم که در مورد زندگی افراد معلول ساخته شده بلکه میخواهیم فیلمهایی را به نمایش درآوریم که راههای موفقیت انسانها را بیان میکند یا نحوه برخورد و حل مشکلات را آموزش میدهد.
پروین توفیقی فرد ضمن یادآوری روش انتخاب فیلم از زاویه روانشناسی و آموزشی، افزود: در پایان نمایش فیلم نقطه نظرات کارآموزان و جنبههای اثر گذار فیلم مورد پرسش قرار میگیرد.
پس از خاتمه نمایش فیلم کارآموزان حاضر، اکثراً فیلم را مثبت ارزیابی کردند و در مورد مفهوم آن به امید و تلاش مکرر اشاره کردند.
آبتین معمار یکی از کارآموزان رعد وقتی میکروفن را بدست گرفت در وصف این فیلم گفت: آنچه از این فیلم بدست آوردم آنست که باید زنده بود و زندگی کرد.
و این پیامی است که در جای جامی فیلم بارها بر آن تأکید شد به عنوان مثال در بخشی از فیلم قهرمان داستان میگوید: « امید چیز خوبیه و چیزهای خوب هیچ وقت نمیمیرند. یا باید مشغول زندگی کردن باشی! یا مردن، شایان ذکر است فیلم رستگاری در شائوشنگ که پیش از این در سیمای جمهوری اسلامی به نمایش درآمده است.
سرگذشت یکی از مقامات بانکی است که بی گناه متهم به قتل میشود و سالها در زندان به سر میبرد تا اینکه شاهدی به بیگناهی او گواهی میدهد اما مسؤولان زندان وی را سربه نیست میکنند در پایان قهرمان داستان با بهرهگیری از هوش و استعداد ذاتی از آن زندان فرار میکند.