تسلیت به جامعه معلولین
28 خرداد 1389
با کمال تاسف و تاثر بدینوسیله به اطلاع میرساند خانم دكتر فاطمه حاج ميرفتاح موسس و بنیانگذار انجمن ضایعات نخاعی استان تهران دار فانی را وداع گفتند . انجمن باور این ضایعه را به خانواده محترم ایشان ، جامعه معلولین ایران ، فعالان در حوزه امور معلولین بویژه اعضاء انجمن ضایعات نخاعی استان تهران و همه دوستان و آشنایان تسلیت عرض می نماید .
روحش شاد و آرمانش ماندگار
فاتحهای چو آمدی بر سر خستهای بخوان
لب بگشا که میدهد لعل لبت به مرده جان
آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و میرود
گو نفسی که روح را میکنم از پی اش روان
در مورد خانم دكتر فاطمه حاج ميرفتاح :
از شمار زيادي از معلولين ايران زمين، متاسفانه شمار محدودي آنقدر خوش اقبال بودند كه در تقديرشان آشنايي با فرشته روي زمين معلولين رقم خورده بود . انساني كوشا و پويا و با تجربه زياد در امور معلولين، شخصيتي فرهيخته و استاديار دانشگاه تربيت معلم، بله خانم دكتر فاطمه حاج ميرفتاح، دردآشناي معلولين را بسياري ميشناسد...
نوميدي و ياس به آينده، حيراني و سرگرداني در ظلمات و اندوه روز افزون، گير افتادن در درياي ژرف چه كنم؟ چه كنم؟ ، از معمولترين واكنشهاي فردي است كه بطور ناگهاني و بر اثر حادثه، سانحه و يا بيماري به اصطلاح عاميانه قطع نخاع شده است؛ بيشك آن گروه از خوانندگان اين سطور كه ضايعه نخاعي شدهاند اگر نه تمامي احساسهاي بالا ، بلكه قطعاٌ بيشتر آن را در عمر معلوليت خود تجربه نمودهاند. در وقتي كه معلول و خانوادة او درمانده و مستاصل از اين پزشك به آن متخصص و از آن متخصص به آن فوق تخصص رجوع ميكنند ، اگر نه به اميد معالجه و بهبودي كه به اميد كمك و مساعدتي براي سهولت در پذيرش محدوديتها و چگونگي كنار آمدن با آنها براي ادامه زندگي، اما چون دردآشنايي يا كسي با راهكار عملي نمييابند با حالتي سرخوردهتر و نااميدتر ناگزير به بازگشت به خانه ميشوند. خسته از جستجوي زميني در روياها و آرزوها يا در آسمانها بدنبال يار و ياور يا معجزهاي ميشوند. از شمار زيادي از معلولين ايران زمين متاسفانه شمار محدودي آنقدر خوش اقبال بودند كه در تقديرشان آشنايي با فرشته روي زمين معلولين رقم خورده بود.
انساني كوشا و پويا وبا تجربه زياد در امور معولين، شخصيتي فرهيخته و استاديار دانشگاه تربيت معلم، بله خانم دكتر فاطمه حاج ميرفتاح درد آشناي معلولين را بسياري ميشناسند؛ هم او كه در سنين جواني در اثر سانحه رانندگي به نخاعش آسيب وارد شد و پس از آن صندلي چرخدار جايگزين پاهاي بيتحركش شد. او شجاعانه الگويي شد براي معلولين كه بدانند اگرچه معلوليت محدوديت است اما اگر درست بيانديشند و اراده كنند همین محدوديت به فرصت بيبديل تبديل ميشود. خانم دكتر ميرفتاح آغازگر مبارزه براي احقاق حقوق پايمال شده معلولين ايران بود؛ او بيش از هر شخصي بخوبي به نيازهاي حياتي جسماني و روحي- رواني معلولين آشنا بود. پيوسته در فكر استقلال بخشي و حفظ عزت و سربلندي معلول و خانوادة معلول بود و تا تحقق آن از هيچ كوششي فروگذار نكرد. خانم دكتر ميرفتاح چون شمعي پرفروز روشني بخش دنياي تاريك و ظلماني معلولين بود و با محبت (نه دلسوزي و ترحم) زايدالوصفي و بي هيچ چشمداشتي الفباي معلوليت را به معلولين آموخت.
هماو بود كه در راستاي تحقق بخشي به خواستههاي قانوني و برحق معلولين و حمايت همه جانبه از آنان به فكر تاسيس و بنيانگذاري سازماني مردم نهاد (NGO) در امور معلولين ضايعه نخاعي شد. او و شماري ديگر از فعالين در امور معلولين در سال ۱۳۷۹ انجمن ضايعه نخاعي استان تهران را بعنوان اولين مركز رسمي پيگيري امور معلولين پينهادند و تا هنگامي كه در ايران بود شاهد شكوفايي روزافزون و نزديكي بيشتر به اهداف انساندوستانه و با ارزش از پيش تعيين شده انجمن بوديم. روحش شاد و یادش گرامی باد .
مراسم تشیع مرحوم دکتر فاطمه حاج میرفتاح:
سه شنبه ۸۹/۴/۱ ساعت ۱۰ صبح قطعه ورزشکاران
مراسم یادبود:
روز پنجشنبه ۸۹/۴/۳ مسجد جامع شهرک قدس ـ ساعت ۱۶/۳۰ - ۱۸
منبع : سایت انجمن باور