توانمندی خود را در حد افراد تندرست می‌دانم

گفت‌وگو با مسئول صندوق قرض‌الحسنه توانا؛

توانمندی خود را در حد افراد تندرست می‌دانم/ خدا، خوبی کردن و خنداندن ۳ اصل زندگی من است

معلولیت شاید زمانی در جامعه ما یک موضوع استثنایی و عجیب به حساب می آمد؛ اما پس از آنکه افرادی در جای جای دنیا برخاستند و با کارهای خود نشان دادند یک فرد معلول می تواند تا چه اندازه توانمند باشد، اکنون با گذشت سالیانی از آن دوران، افراد دارای معلولیت حتی به افراد تندرست نیز خدمات رسانی می کنند.

کانون معلولین توانا اکنون به بستری موفق برای تحقق این اهداف تبدیل شده و در ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، هنری و اقتصادی توانمندی های افراد دارای معلولیت را به جامعه ثابت کرده است.

در زمینه فعالیت های اقتصادی این کانون علاوه بر کارخانجات گروه بهداشتی فیروز و دیگر بخش های تولیدی، صندوق قرض الحسنه توانا نیز با فعالیت خود به اعضا خدمات ارائه می کند که مسئولیت آن نیز بر عهده یکی از همین افراد توانمند دارای معلولیت است.

اعظم چگینی متولد سال ۶۳ و دانش آموخته رشته کاردانی رایانه با محدودیت جسمی حرکتی از نوع کوتاهی اندام(نانیسم) که مسئول این صندوق است و به گفته خود از هفت سال پیش تاکنون در کانون معلولین توانا فعالیت دارد، دقایقی را در دفتر صندوق توانا با ما هم‌صحبت می شود.

به هفت سال پیش برگردیم. از آشنایی‌تان با کانون بگویید.

پس از عضویت در بهزیستی درباره سمن ها و انجمن های مختلف در حوزه معلولان صحبت به میان می آمد که در آن از کانون معلولین توانا به عنوان بهترین و قوی ترین سمن معلولان یاد می شد. با پرس و جو از دیگران دریافتم که دیگر معلولان نیز در کانون عضویت دارند و همین دوستان مرا برای عضویت در کانون معلولین توانا راهنمایی کردند.

در آغاز از فعالیت های کانون چندان آگاهی نداشتم؛ اما به مرور با مطالعه بروشورها و ارتباط با کانون، اطلاعات بیشتری کسب کردم.

چه شد که در کانون توانا مشغول فعالیت شدید؟

در دوران دانشجویی به عضویت کانون معلولین توانا درآمدم و کارت عضویت دریافت کردم. دیدن کارهای بزرگ، دستاوردها و انگیزه معلولان همیشه برایم جذاب و انرژی‌بخش بود تا اینکه با پایان یافتن تحصیلاتم، برای اشتغال به کانون مراجعه کردم.

پس از پر کردن فرم تقاضای اشتغال، طولی نکشید که با معرفی کانون به صورت پیمانکاری در بیمه خدمات درمانی مشغول کار شدم و به مدت یک سال در زمینه صدور دفترچه بیمه روستایی فعالیت کردم.

به دنبال پایان یافتن این کار و مراجعه مجدد به کانون، در بخش اقتصادی کانون معلولین توانا به صورت افتخاری به فعالیت پرداختم و مدتی بعد با رضایت مدیران کانون به صورت رسمی در صندوق قرض الحسنه مشغول شدم.

کمی در مورد صندوق توانا توضیح دهید.

کانون معلولین توانا از بدو تأسیس فعالیت اقتصادی و کمک به افراد دارای معلولیت را به منظور خدمات رسانی بیشتر به اعضا به عنوان یکی از اهداف خود پیگیری و تلاش کرده است تا با سرمایه و سپرده های اعضا برای معلولان شغل ایجاد کند.

صندوق قرض‌الحسنه کانون معلولین توانا نیز در همین راستا شکل گرفته است و تمام اعضای کانون معلولین توانا، بستگان درجه یک آنان و اعضای افتخاری و وابسته به کانون می توانند با عضویت در این صندوق از خدمات آن بهره مند شوند.

این صندوق چه تعداد عضو دارد و چند فقره تسهیلات پرداخت کرده است؟

صندوق قرض الحسنه کانون معلولین توانا در حال حاضر ۲ هزار نفر عضو دارد و سال ۹۴ تعداد ۲۵۰ فقره تسهیلات با مجموع مبلغ ۲۳۵ میلیون تومان به اعضای صندوق پرداخت شده است.

آیا هزینه درمان دارید و بهزیستی در این زمینه به شما خدماتی ارائه می کند؟

همیشه هزینه هایی را برای درمان پرداخت می کنم؛ اما از بهزیستی مبلغی برای این کار به ما پرداخت نمی شود و در مجموع از بهزیستی خدماتی دریافت نمی کنم.

نگاه شما به معلولیت چگونه است؟

معتقدم معلولان، توانایی انجام هر کاری را دارند و فقط محدودیت آنان از افراد تندرست بیشتر است؛ به عنوان مثال یک فرد تندرست اگر مسافتی را در مدت مشخصی بپیماید، فرد دارای معلولیت ممکن است آن را در مدت طولانی تر و با محدودیت بیشتری طی کند.

از زمانی که پا به عرصه اجتماع گذاشته ام، هیچ نگاهی آزارم نداده است و همیشه توانمندی های خود را در حد یک فرد تندرست دانسته ام.

هیچ گاه برای تردد هم مشکل نداشته ام و حتی گواهینامه رانندگی را نیز به راحتی دریافت کرده ام. هنگام رانندگی نیز مشکلی ندارم؛ زیرا من و دیگر افراد مبتلا به نانیسم فقط با چند تغییر کوچک روی خودرو، می توانیم رانندگی کنیم.

افراد دارای معلولیت نانیسم با چه مشکلاتی رو به رو هستند؟

تاکنون در زندگی عادی خود به کسی وابسته نبوده ام؛ اما برخی مشکلات وجود دارد که باید برای رفاه بیشتر معلولان به آن رسیدگی شود و نبودن خودپرداز، صندوق صدقات و کیوسک های تلفن مناسب معلولان از جمله آنهاست.

همچنین به دلیل کوتاه بودن پاهای افراد مبتلا به نانیسم زیاد بودن عرض جوی ها و ارتفاع اتوبوس ها برای آنان مشکل ساز می شود و ارتفاع زیاد شیر آبخوری در بوستان ها نمونه دیگری از این مشکلات است.

کانون بر زندگی شما چه تأثیری داشته است؟

با تغییر نگرشی که کانون نسبت به معلولان در جامعه ایجاد کرده، شرایط فرهنگی جامعه در برخورد با معلولان بهتر شده است.

وقتی کانون هر سال فکر و کار جدیدی دارد و کارنامه درخشان تری از خود ارائه می کند، احساس پیشرفت بیشتری می کنم، خودباوری و انگیزه بیشتری به دست می آورم و آینده روشن‌تری برای خود و دیگر افراد دارای معلولیت متصور می شوم.

به طور قطع هر چه کانون معلولین توانا به موفقیت های بیشتری دست یابد و قوی تر ظاهر شود، به واسطه تأثیری که این موفقیت بر فضای فرهنگی جامعه دارد، افراد دارای معلولیت نیز موفق تر خواهند بود.

*فضای کانون را چگونه می بینید؟

فضای کانون فضای صمیمانه ای است و هیچ یک از ما خود را کارمند نمی دانیم؛ بلکه مانند خواهر، برادر و دوست در کنار یکدیگر فعالیت داریم و احساس صمیمیت می کنیم.

علاوه بر فعالیت در کانون آیا در زمینه های دیگری نیز فعالیت دارید؟

حدود سه سال است که در رشته تئاتر فعالیت می کنم و به همراه برادرم که او نیز معلولیت مشابه دارد و دیگر اعضای گروه هنری، برای نهادها و ادارات کار طنز اجرا می کنم.

برای اجراهای هنری خود به شهرهای دیگر نظیر ارومیه، قزوین، تهران، اهواز، اراک، یزد و شهرهای دیگر سفر کرده ام و حدود ۱۰ ماه است که در حال فراگیری نواختن دف هستم. خدا، خوبی کردن و خنداندن دیگران سه اصل زندگی من است و همیشه برای ادامه کارها به من انگیزه می دهد.

آرزوی شما و برنامه‌ای که برای آینده دارید چیست؟

سلامت و آرامش، آرزوی من برای خودم و دیگران است و ادامه تحصیل، برنامه ای است که آن را برای آینده ام پیگیری می کنم.

میترا بهرامی

منبع : کانون معلولین توانا