برای اثبات توانمندی هایم به ریو می روم/ اشتیاقم مانند ورزشکاران جوان است

عضو تیم ملی دوومیدانی جانبازان و معلولین با 57 سال، مسن ترین ورزشکار کاروان ایران در بازی های پارالمپیک ریو است.

عظیمی سال 59 در جبهه های جنگ تحمیلی به درجه ی رفیع جانبازی نائل آمد و از سال 62 نیز با رشته ی وزنه برداری به صورت رسمی وارد فعالیت های ورزشی جانبازان و معلولین شد.

وی از فعالیتش در این رشته می گوید: تا سالها در رشته ی وزنه برداری فعالیت می کردم و توانستم سه مدال نیز از مسابقات مجروحین جنگی کسب کنم. اما به دلیل اینکه جانباز ضایعه ی نخاعی هستم، شرایط جسمی ام برای ادامه این رشته مساعد نبود و از سال 75 وارد دو و میدانی شدم.

عظیمی افزود: پرتاب وزنه و دیسک ماده های تخصصی من بود و طی سالهای فعالیتم موفق به کسب نشان های رنگارنگ از مسابقات مختلف شدم. مقام دومی پرتاب دیسک در مسابقات جهانی نیوزیلند، مقام سومی پرتاب دیسک در مسابقات جهانی برزیل، دو مدال طلا پرتاب دیسک و وزنه در مسابقات آسیا و اقیانوسیه در کشور مالزی، مدال طلای مسابقات جهانی چین تایپه، دو نشان طلا از مسابقات جهانی استوک مندویل انگلستان و مدال های دیگر حاصل سالها فعالیت من در این رشته است. البته تجربه ی حضور در بازی های پارالمپیک 2004 آتن را نیز دارم که در این مسابقات به عنوان پنجم دست یافتم.

عضو تیم ملی دو و میدانی خاطر نشان کرد: به تدریج از فعالیت های ورزشی ام در عرصه ی قهرمانی کم شد و تنها برای حفظ سلامتی ام ورزش می کردم. این روند 9 سال به طول انجامید و در این مدت از میادین ورزش حرفه ای دور بودم.این مساله باعث شد روحیه ام را از دست بدهم و شرایط خوبی نداشتم.

وی در ادامه اضافه کرد: پس از این ایام با تشویق خانواده، مربی خوبم آقای بهمن رضایی و تشویق دوستان دوباره تلاش کردم به دوران اوج بازگردم و به قدری این تصمیم در بهبود شرایط روحی خودم و خانواده موثر بود که به وضوح تاثیرات مثبت آن را در خانواده و اطرافیان احساس می کنم. من ریاست هیات ورزش های جانبازان و معلولین میانه را نیز بر عهده دارم و پس از اینکه توانستم مجددا به تیم ملی راه پیدا کنم افراد زیادی تماس می گرفتند و برای شروع فعالیت های ورزشی کسب اطلاع می کردند.

عظیمی گفت: به گفته ی مقام معظم رهبری، ورزش برای جانبازان امری واجب است. این سالها نیز با تمرینات بدن سازی و ورزش برای حفظ سلامتی، توانستم تا اندازه ای از آسیب های جسمی جلوگیری کنم و واقعا ورزش برای جانبازان و معلولین امری حیاتی است.

ملی پوش تیم دوومیدانی افزود: در جریان رقابت های بین المللی دوومیدانی فزاع در فروردین ماه سال 95 که در کشور امارات برگزار شد توانستم به نشان طلا در ماده پرتاب وزنه دست یافته و حد نصاب ورودی بازی های پارالمپیک ریو را کسب کنم. همچنین از این مسابقات به نشان نقره در پرتاب دیسک هم دست پیدا کردم. البته انتخاب نهایی من برای حضور در ترکیب تیم ملی پس از مسابقات انتخابی تیم ملی در خرداد ماه صورت گرفت که توانستم رکورد خوبی که از رکورد نفر اول دنیا در این ماده و کلاس نیز بیشتر بود، به ثبت برسانم و به عنوان عضو تیم ملی انتخاب شوم.

مسن ترین ورزشکار کاروان ایران در بازی های پارالمپیک ریو در پایان گفت: به هیچ عنوان سن و سال برایم مطرح نیست و احساس پیری نمی کنم. حسم مانند ورزشکاران تازه کار است و به همان اندازه شور و شوق دارم. در حال حاضر مشغول ادامه تحصیل در رشته ی تربیت بدنی دانشگاه آزاد واحد میانه هستم و تا زمانی که شرایطم اجازه دهد ورزش می کنم و دست از تلاش برنمی دارم. می خواهم با حضورم در پارالمپیک توانمندی ام را اثبات کنم و امیدی باشم برای تمام افرادی که شرایطی مشابه من دارند و امیدوارم بتوانم با کسب نتیجه ای مطلوب، تاثیر گذار باشم.

محدثه کهنسال، عضو تیم ملی تیر و کمان جانبازان و معلولین با هفده سال سن جوان ترین ورزشکار کاروان و اسداله عظیمی نیز با 57 سال، مسن ترین ورزشکار این کاروان هستند.

منبع : شمعدانی