وی تاکید کرد: باید الزامات حقوقی مناسب سازی رعایت شود اما متاسفانه در بحث فضای شهری و اماکن عمومی، آن را یک امر اجباری می دانند.
وی خاطرنشان کرد: مناسب سازی هم باید در بعد فیزیکی و هم در بعد آرامش روانی مورد توجه قرار گیرد.
وزیر رفاه با اشاره به روند رو به رشد سالمندی در کشور گفت: در آینده جامعه ای سالمند خواهیم داشت، سالمندی که با ارگونومی (استانداردهای تعامل انسان با محیط) و شرایط کاری نامناسب و استرس زیادی طی شده است ؛ استرس ها قابل اندازه گیری است و انسان تا حد معینی از استرس را می تواند تحمل کند.
ربیعی افزود: شرایط کار فیزیکی سالمندان را به نوعی معلولیت ناخواسته نزدیک می کند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر دو درصد افراد جامعه به علت ناتوانی نیاز جدی به حمایت های دستگاه های مربوطه دارند و مناسب سازی محیط برای آنان باید با جدیت بیشتری دنبال شود و با اصلاحات وضع موجود باید به سمت مناسب سازی حرکت کنیم.
وزیر رفاه با اشاره به مکاتبات انجام شده از سوی وزیر کشور در جهت مناسب سازی فضای شهری ، گفت: باید شرایط به گونه ای فراهم شود که معلول بتواند بدون احساس خطر در شهر تردد کند ؛ حرکت کردن با احساس خطر و استرس ناشی از آن خیلی سخت است.
ربیعی افزود: بارها مشاهده شده که دانشجوی دارای معلولیت، پایین پله های دانشکده منتظر مانده تا دانشجویان دیگر به او کمک کنند از پله ها بالا برود درحالیکه مناسب سازی حق او بوده و باید به عبور کم خطر افراد دارای معلولیت توجه کنیم.
وی تاکید کرد: باید برای تسهیل فعالیت های اجتماعی در اماکن عمومی اعم از پارک یا پیاده رو و بناها نیز تلاش کنیم.
وی با اشاره به امکانات اندیشیده شده در کشورهای پیشرفته برای افراد دارای معلولیت، گفت: این امکانات در حالی پیش بینی شده که شاید تعداد افراد دارای معلولیت در آن شهر به اندازه انگشتان دست هم نباشد.
وزیر رفاه در این همایش پیشنهاد داد که به کسانی که اصول مناسب سازی را رعایت می کنند، پاداش اجتماعی و فرهنگی اعطا شود.
ربیعی تصریح کرد: برای آسان کردن زندگی افراد دارای معلولیت، به یک جریان اجتماعی نیاز است.