نائب‌قهرمان وزنه‌برداری معلولین جوانان آسیا: برای خط خوردنم هیچ دلیل موجهی نبود

نائب‌قهرمان وزنه‌برداری معلولین جوانان آسیا گفت: راه‌گشای ورزش معلولین خراسان رضوی، ورود اسپانسر است.

علی سیفی : اولین عنوان ورزشی من، کسب مقام سومی کشور در رشته پینگ‌پنگ در سال 90 بود. در آن مسابقات با فردی آشنا شدم که رشته اصلی‌اش وزنه‌برداری بود، وی به من توصیه کرد که در رشته وزنه‌برداری فعالیت کنم.

وی ادامه داد: برای من در روزهای ابتدایی، وزنه‌برداری رشته بسیار سختی بود چون به هر مدرسه‌ای می‌رفتم به دلیل ضعیف قوای بدنی، مادرم همیشه به مسئولین مدارس سفارش می‌کرد که مراقبم باشند. بعد از یک روز از آغاز تمرینات وزنه‌برداری آن را رها کردم تا اینکه بعد از دو ماه با من تماس گرفتند که یک مسابقه استعدادیابی جوانان برای مسابقات کره‌جنوبی قرار است برگزار شود. همین موضوع سبب شد تا دوباره تمرینات را آغاز کردم که حدود 6 ماه طول کشید و در مسابقات شرکت کردم.

علی سیفی اضافه کرد: حدودا سه ماه بعد از این مسابقات تماس گرفتند و اعلام شد که به اردوی تیم ملی دعوت شدم. در ابتدا در وزن 49 کیلو وزنه می‌زدم. آقای فخرآور و زنده‌یاد فکور مربیانم در تیم ملی بودند. 

این نائب‌قهرمان آسیا عنوان کرد: روز اولی که وزنه‌برداری را شروع کردم مادرم راضی نبود و بارها به مربیان من زنگ می‌زدند تا هر طور شده منصرفم کنند. چون معلمین من در مدرسه گفته بودند که وزنه‌برداری برای من بسیار سخت است و پزشکان هم وزنه‌برداری را برای کسانی که مشکل نخاعی دارند توصیه نمی‌کنند. ولی ادامه دادم و به حرف کسی گوش نکردم. اولین اردوی من در سال 91 برای مسابقات کره‌جنوبی بود و حدود دو ماه در اردو بودیم و آمادگی لازم را کسب کردیم و حدود یک هفته قبل از مسابقات، تیم ایران به مسابقات اعزام نشد و ما به خانه برگشتیم. 

وی افزود: تمرینات را برای مسابقات آسیایی مالزی در سال 2013 ادامه دادیم که برای این مسابقات هم حدود دو ماه در رشت، تهران و مشهد اردو داشتیم و اینبار به مسابقات اعزام شدیم و روز اول مسابقات مسابقه من بود و چون اولین مسابقه بین‌المللی من بود استرس زیادی داشتم. حرکت اول و دوم را با موفقیت ثبت کردم و حرکت سوم را هم با اینکه وزنه را بالا آوردم ولی خطا شد که همین باعث شد دوم بشوم.

وی افزود: در آن مسابقات مجبور شدم 4 کیلو وزن کم کنم. در اردوهای تیم ملی 102 کیلو ثبت کردم ولی در مالزی 92 کیلو را ثبت کردم. که از نظر خودم و مربیانم راضی‌کننده بود. رقیبم از کشور عراق 96 کیلور را ثبت کرد، هر دو ما یک وزنه را در حرکت سوم درخواست کردیم و متاسفانه حرکت من خطا اعلام شد.

علی سیفی خاطرنشان کرد: بعد از مسابقات مالزی مسابقه جهانی دوبی را داشتیم که در تمام اردوهای آن شرکت کردم و واقعا گله دارم از تمامی مربیان تیم ملی که بدون هیچ اطلاعی اسم مرا از تیم خط زدند و من متوجه نشدم که چه زمانی به مسابقات رفتند و برگشتند. رکورد من در تمرینات 115 کیلو بود و نفر اول مسابقات وزنه 85 کیلو را ثبت کرده بود. بعد از 4 ماه از مسابقات دوبی مربیان تیم ملی برای برپایی اردو تیم ملی بزرگسالان به مشهد آمده بودند و دلیل خط خوردن نام خود را از مسابقت جویا شدم، و گفتند شما هیچ مشکلی نداشتید و ما در رنکینگ دچار اشتباه شدیم.

وی بیان کرد: بعد از این مسابقات در دو مسابقه قهرمان کشوری شرکت کردم و دو نقره گرفتم. در سه مسابقه استانی طلا گرفتم. در بهمن ماه سال قبل در مسابقات کشوری در رده جوانان و بزرگسالان رقابت کردم. در رده جوانان 145 کیلوگرم در وزن 59 کیلو که رکورد جهان 140 کیلو است را ثبت کردم.

این نائب‌قهرمان آسیا افزود: تنها رشته‌ای که از 20 سال به بالا وارد رده بزرگسالان می‌شود رشته وزنه‌برداری است. رقیب من در تیم ملی ورزشکار 34 ساله‌ای است که در مسابقات 158 تا 160 کیلو را ثبت کرده است. سن قهرمانی در وزنه‌برداری معلولین بستگی به شخص دارد ولی معمولا در حدودا 42 سال به پایان قهرمانی‌ها می‌رسند.

وی افزود: خانواده الان از ورزش کردنم راضی هستند ولی کسی که در این حد تمرین می‌کند و چنین عناوینی را کسب می‌کند، انتظار خانواده از او بیشتر می‌شود که باعث می‌شود تلاشم را بیشتر کنم. صبح بدن سازی و عصر هم فقط پرس سینه کار می‌کنم.

علی سیفی در خصوص وضعیت رشته وزنه‌برداری معلولین بیان کرد: هیئت استان نمی‌تواند برای ما کاری انجام دهد و تنها چیزی که می‌تواند به ما کمک کند اسپانسر است. گلایه ما از خود مسئولین شهر مشهد است که هیچ کاری برای ما انجام نمی‌دهند. زمانی که از مسابقات آسیایی هم برگشتم کسی از مسئولین به دیدار من نیامد.

وی ادامه داد: الان در مجموعه ورزشی 15 خرداد تمرین می‌کنیم که رایگان است  و توقع داریم که به باشگاه ما امکانات بدهند. این باشگاه کلا دو دستگاه دارد و اگه اوضاع بهتر بشود، رکورد ما هم بسیار بهتر می‌شود.

علی سیفی افزود: تمام امیدم برای اینکه از طریق ورزش درآمدی کسب کنم این است که یا اسپانسری پیدا شود یا اینکه مقام خوب جهانی و پارالمپیکی کسب کنم. هزینه فعالیت‌های من را در حال حاضر خانواده پرداخت می‌کند. با مربی جدید در حدود 6 ماه است که کار می‌کنیم و برای کسب مقام جهانی در رده بزرگسالان نیازمند مربیان بهتری هستیم.

این نائب‌قهرمان آسیا خاطرنشان کرد: من شناسه درمان داشتم و حدود سه سال قبل قرار شد بر روی کمرم عمل جراحی انجام شود و من با هزینه عمل که در حدود 6 میلیون تومان بود و به دلیل عقب افتادن در ورزش که قبل از مسابقات جهانی دوبی بود با این عمل مخالفت کردم.

وی در خصوص اهداف آینده خود اظهار کرد: هدف هر ورزشکاری حضور در المپیک و مدال المپیک است. اگر اسپانسر خوب پیدا کنم که از من حمایت مالی انجام دهد این رشته ورزشی را ادامه می‌دهم و اگر هم پیدا نشد تحصیلم را در رشته زبان انگلیسی ادامه می‌دهم. در 24 تیر امسال مسابقات کشوری را داریم که نفرات انتخابی به مسابقات جهانی مکزیک می‌روند و قصد دارم در این مسابقات شرکت کنم.

علی سیفی بیان کرد: تعدادی از ورزشکاران معلول با درخواست‌هایی که از کشورهای دیگربه آنها می‌شود برای آن کشورها فعالیت می‌کنند.

وی عنوان کرد: از معلولین می‌خواهم که در خانه نمانند. تعدادی از معلولین به دلیل وضعیتی که دارند، خجالت می‌کشند و در خانه می‌مانند و سر کار هم نمی‌روند و به حرف دیگران هم گوش ندهند. خودم تا 12 سالگی از حضور در جامعه خجالت می‌کشیدم و بعد از ورود به ورزش خودم را پیدا کردم.

منبع : ایسنا