اگر پاراالمپیکی ها نبودند/ لزوم توجه به ورزش کرمان
29 آذر 1396
ورزشکارهای معلول و جانباز کرمان در حالی مشغول کسب عناوین رنگارنگ بین المللی هستند که متاسفانه ورزش استان در سایر رشته ها از حفظ عنوانهای گذشته ناتوان مانده است.
عباس آقاملائی*: ورزش کرمان چند سالی است از جایگاه و رتبه خوددرسطح کشور فاصله گرفته است. کرمانی ها که در کاراته، هندبال،سنگ نوردی، دوچرخه سواری،واترپلو، تکواندو حرف های زیادی برای گفتن داشتند و بزرگانی را هم در این رشته ها و چندین رشته دیگر به ورزش کشور معرفی کرده بودند، عمدتا پس از کناره گیری باشگاه های مختلف ورزشی از عرصه باشگاه داری، وتمایل هر چه بیشتر حامیان عمدتا صنعتی ورزش از فوتبال، بخش بزرگ و مهمی همچون ورزش حرفه ای و قهرمانی خود را در هیاهوی فوتبال زدگی ورزش،به فراموشی سپردند
در این بین و از اواخر دهه هشتاد به این سو هر روز از ظرفیت و تعداد تیم ها ی ورزشی استان در لیگ های برتر هم کم شد و کسی هم از این بابت خم به آبرو نیاورد.
سقوط فوتسال کرمان از لیگ برترکشور به لیگ پایین تر و پس از آن نابودی این رشته پر استعداد، عدم تیم داری باشگاه خاطره انگیز شهرداری کرمان در رشته هندبال، حذف و کمرنگ شدن تیم های تکواندو و دوچرخه سواری، انحلال باشگاه برق و تیم لیگ برتری والیبال استان، و... مواردی دیگر از این دست که همگی حکایت از سیاست های غلط حاکم بر ورزش و نوع نگاه مسئولان به ورزش بود، لطمات جبران ناپذیری بر پیکره ورزش استان بود
حال، متاسفانه این اتفاقات دراستانی رقم خورد که رونق ورزش درآن می تواند تقابلی در مسیر مبارزه با بسیاری از آسیب های اجتماعی باشد
در این شرایط ورزش کرمان نه تنها نتوانست جایگاه خود را در سطح کشور ارتقا دهد، بلکه از حفظ رتبه و عناوین گذشته باز ماند.
متاسفانه این وضعیت در همه بخش های مرتبط با ورزش اتفاق افتاد و کرمانی ها در این سال ها حتی نتوانستند در زمینه توسعه زیر ساخت ها قدمی موثر و در خور شان ورزش کرمان بردارند. فضاهای خالی مجموعه ورزشی امام علی(ع) نیز گواهی بر این مدعا است، نه یک سالن ورزشی مجهز و نه یک استخر شنای قهرمانی استاندارد که بتوان با بواسطه آن ها میزبانی یک مسابقه رسمی را در ورزش عهده دار شد
با تمام این تفاسیر ورزش در کرمان هنوز اندک نفس هایی می کشد، توجه به ورزش جانبازان و معلولان در هفت، هشت سال اخیر موجب شده تا ورزشکاران موفق و نخبه ای همچون پیمان نصیری، زهرا نعمتی،منصور پور میرزایی و...جور سایرین را کشیده و از نام و اعتبار ورزش کرمان دفاع کنند
اما به واقع تا به کی می بایست ضعف ها و ناکاربلدی ها را در پس قهرمانی ها و افتخارات ورزشکاران جانباز و معلول پنهان کرد؟
آیا زمان آن فرا نرسیده که نگرش مسئولان استان در قبال ورزش تغییر کند؟
آیا پتانسیل ورزش کرمان تنها در ورزش معلولین خلاصه شده است؟
آیا سهم کرمان از ورزش قهرمانی، تنها به حضور و اعزام چند تیم و یا ورزشکار در لیگ های دسته اول و دوم کشور و یا حضور در تورنمنت های سطح پایین و عمدتا پولکی است؟
منبع : مهر