تنها عشق کافی نیست /ورزش بانوان نابینای مازندران نیازمند توجه است

دست اندرکاران ورزش زنان نابینای مازندران از نبود زیر ساخت های لازم برای فعالیت ورزشی از جمله نبود سالن های ورزشی و یا اختصاص برخی سالن ها در فاصله های دور از شهرها و ساعات مرده ، عدم حمایت مالی برای حضور در لیگ های کشوری و نبود درآمدی برای ورزشکاران را علت اول و آخر سکون و توقف ورزش قهرمانی این بخش می دانند.

انها می گویند در این بخش تنها عشق به ورزش کافی نیست بلکه با توجه به وضعیت ویژه نابینایان دسترسی به امکانات ورزشی برای انها سخت تر است و لذا باید همه در این بخش به کمک بانوان ورزشکار نابینا بیایند.

بخش زنان هیات ورزشی کم بینایان و نابینایان مازندران در سال 1380 فعالیت خود را در ساری ، مرکز استان آغاز کرد و با چند ماهی فاصله در دی ماه همان سال بخش زنان هیات نابینایان قائمشهر در این عرصه وارد گود شد و خیلی زود پله های ترقی را پیمود .

شهرستانی که بنا به اظهارات نایب رئیس هیات وقت قائمشهر در پرورش استعدادهای ورزشی و قهرمانی در مازندران یکه تاز بود و حرفی برای گفتن داشت .

رقیه فاتحی که تا حدود 2 سال قبل در سمت نایب رییس هیات نابینایان قائمشهر فعالیت می کرد به خبرنگار ایرنا گفت : با اختلاف زمان چند ماهه از هیات نابینایان مازندران ، بخش زنان هیات نابینایان قائمشهر دی سال 80 فعالیت خود را آغاز کرد .

وی ادامه داد : در آن سالها تکیه بر روی شناسایی استعدادها و پروراندن آنها برنامه اصلی و هدفدار ورزش زنان نابینای این شهرستان شد و نتایج خوبی هم بدست آمد .

فاتحی که خود سابقه مربیگری تیم ملی گلبال بانوان را در دهه 80 برعهده داشت ، ادامه داد : حضور در مدارس استثنایی و انجام تست های ورزشی اقدامی بود که در آنزمان جواب داد و منجر به شناسایی با استعدادهاشد .

وی که عدم باور توانمندی افراد معلول را به عنوان سنگ جلوی پای فعالیت زنان ورزشکار نابینا ذکر کرد و گفت : این مساله باعث شد که توجه و حمایت لازم صورت نگیرد .

فاتحی ادامه داد : اما برغم تمامی ناملایمتی ها در دادن امکانات و تجهیزات ، قهرمانان خوبی در مازندران پرورش یافتند که النازعیوضی ، زهرا و رقیه خدادادی و سمانه بزرگ نیا از آن جمله بودند که سالها عضویت در تیم های ملی دو و میدانی و گلبال را در اختیار خود داشتند .

منبع : ایرنا