منصوره پناهی، مدیر عامل مجتمع رعد: برای تحقق حق و حقوق توانیابان اقدامات زیادی باید انجام داد
31 تیر 1398
«منصوره پناهی» مدیر عامل مجتمع رعد در گفت وگو اختصاصی با ستاد خبری توانتِک گفت: کار توانتِک این است که مشتریهای جدید را به افرادی که اهل کسب و کار هستند و میخواهند رونق پیدا کنند، را به مشتریها وصل کند.
*ایده توانتِک چطور شکل گرفت؟
در دنیا، تکنولوژی همیشه زندگی را راحت تر و دسترسپذیرتر کرده است، در ایران هم الکامپ رویدادی است که به استارتآپها میپردازد. «شاهین طبری» یکی از مدیران موفق عرصه فناوری اطلاعات، روزی بعد از برگزاری نمایشگاه الکامپ به مجتمع رعد آمدند و گفتند که در الکامپ چنین بستر و فضایی وجود دارد که میتواند به افراد دارای معلولیت کمک کند، رعد هم از این ایده استقبال کرد.
ما اولین رویداد توانتِک را در مجتمع رعد برگزار کردیم، سال دوم در نمایشگاه الکامپ در فضای مجزا از نمایشگاه طرح را پیش بردیم، همان سال قبل با این نیت پیش آمدیم که جداسازی را نمیپذیریم، توانیابها نباید از این مجموعه دور باشند، امسال خوشبختانه توانستیم در یک فضای ۲۰۰ متری در قلب الکامپ حضور پررنگ داشته باشیم، این پیشرفت بزرگی است.
*دسترس پذیری چطور میتواند به کسب و کارها کمک کند؟
دسترسپذیری زندگی روزانه را متحول میکند. الان زندگی روزانه، بدون دیجیتال و تکنولوژی معنا ندارد. برای همین هم ملموس است. مانند دسترسپذیرهای فیزیکالی مثل تسهیل رفت آمدها با اسنپ و تپسی.
کمی هم مربوط به اطلاعرسانی است که الان کسب و کارها میتوانند در قسمت اطلاعرسانی از راه دور، آموزش بدهند و از داخل منزل کار کنند. الان برای بسیاری از مشاغل مثل تولید محتوا لازم نیست در محل حاضر باشیم و به راحتی میتوانیم این کار را انجام دهیم.
بخش دیگر مربوط به کسب و کار است که با پتانسیل و خوشفکری وقتی نیاز جامعه را بدانند، مشتری را جذب میکنند، الان یک میلیارد مشتری در دنیا وجود دارد که خیلی از آنها دیده نمیشوند و نیازهایشان دیده نمیشود.
کار توانتِک این است که مشتریهای جدید را به افرادی که اهل کسب و کار هستند و میخواهند رونق پیدا کنند، وصل کند.
*تکنولوژی به توانیابها چه کمکی کرده است؟
موبایل خود یک تکنولوژی است. همین که افراد دارای معلولیت میتوانند با آن ارتباط برقرار کنند گام مهمی بوده است همانطور که تکنولوژی زندگی همه مردم دنیا را تسهیل کرده است افراد دارای معلولیت نیز از این قضیه مستثنی نیستند. قسمتی میتواند به مسائل آموزشی و پزشکی اختصاص یابد که مشکلات توانیاب را کاهش دهد، بخشی نیز میتواند پیشگیری از معلولیت باشد.
*به اقداماتی که انجام شده اشاره کردید، به نظر شما احساس نیاز درچه حوزهای است؟
خیلی زیاد است. اگر بگوئیم افراد دارای معلولیت باید به عنوان یک شهروند دیده شوند، پس حق دارند که هرکجا که دوست دارند، بروند. این موضوعات اجرا نشده است و فرد دارای معلولیت هم خودش، هم خانوادهاش و جامعه، حق و حقوقشان را نمیدانند. برای رسیدن به این حق و حقوق کارهای زیادی باید انجام شود.
در بخش پزشکی و درمان نیازهای بسیاری وجود دارد. در آموزش و تفریح باید کارهای بیشتری انجام شود.
*دولت و وزارت ارتباطات چه کمکی میتوانند بکنند؟
در اروپای شمالی وزارتخانه دسترسپذیری وجود دارد، ما چنین امکاناتی نداریم. این وزارتخانه از کسب و کارها حمایت میکند برای مثال از مالیات معاف میشوند.
دولت باید یک سری امکانات را بیاورد و یک وزارتخانه متولی کار باشد تا استارتآپها را حمایت کند. این احساس باید القا شود که نیاز مالی این افراد در ازای فکر و خلاقیتشان تأمین میشود.