هوش مصنوعی؛ از ابزاری برای ارتباطات انسانی تا یک مخاطب خاص

چیزی فراتر از یک درمان برای تنهایی

یک تصور نادرست رایج این است که افراد تنها و ناموفق در روابط، به احتمال زیاد برای رضایت عاشقانه به دستگاه‌های مجهز به هوش مصنوعی روی می‌آورند اما تحقیقات اولیه نشان می‌دهند که کاربران این فناوری فقط در موارد جزئی با غیرکاربران تفاوت دارند و هیچ ارتباط معنی‌داری بین احساس تنهایی و ترجیح دادن ربات‌ها وجود ندارد.

تمایل افراد به استفاده از ربات‌ها نیز کمتر تحت تأثیر شخصیت آنها قرار می‌گیرد و به نظر می‌رسد به جستجوی احساسات مرتبط است. به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد که برخی افراد عمدتا به این دلیل به استفاده از ربات‌ها فکر می‌کنند که می‌خواهند تجربیات عاطفی جدیدی داشته باشند.

در هر حال، اشتیاق جدیدا تنها عامل محرک نیست. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که افراد کاربردهای زیادی برای دستگاه‌های مجهز به هوش مصنوعی پیدا می‌کنند. این ربات‌ها ممکن است به عنوان همراه، درمان‌گر یا یک سرگرمی خدمت کنند.

به طور خلاصه، افراد به دلایل گوناگونی به سمت ماشین‌های مجهز به هوش مصنوعی کشیده می‌شوند. بسیاری از این دلایل شبیه به دلایلی هستند که افراد در جستجوی رابطه با انسان‌های دیگر دنبال می‌کنند اما پژوهشگران به تازگی درک این موضوع را آغاز کرده‌اند که چگونه رابطه انسان و ماشین‌ ممکن است با ارتباط انسان و افراد دیگر متفاوت باشد.

روابط۵.۰

بسیاری از پژوهشگران، نگرانی‌های اخلاقی را در مورد اثرات بالقوه همراهی با ماشین‌ها ابراز کرده‌اند. آنها نگران هستند که هرچه مردم بیشتر به همراهان ماشینی روی بیاورند، ارتباطشان را با انسان‌های دیگر از دست بدهند.

با وجود این نگرانی، پژوهش‌های کمی وجود دارند که اثرات ارتباط داشتن با همراهان ماشینی را بررسی کرده باشند. ما تا حدود زیادی می‌دانیم که فناوری چگونه در روابط بر افراد تأثیر می‌گذارد. از جمله فواید و مضراتی که پلتفرم‌های دوست‌یابی آنلاین بر موفقیت بلندمدت روابط دارند.

درک مزایا و معایب شرکای مجهز به هوش مصنوعی کمی پیچیده‌تر است. ما اکنون در عصری به سر می‌بریم که برخی از جامعه‌شناسان، آن را «روابط ۵.۰»(Relationships ۵.۰) می‌نامند. براساس این نظریه، ما از فناوری‌های کنترل‌کننده محیط انسان، به سمت فناوری‌هایی حرکت می‌کنیم که به خودی خود اکوسیستم ما هستند.

ارزش درمانی اغلب به عنوان یکی از مزایای سیستم‌های هوش مصنوعی عاشقانه ذکر می‌شود. یک پژوهش به این موضوع پرداخته است که چگونه ارائه چنین ربات‌هایی به افراد مسن یا معلول می‌تواند آنها را برای کشف تمایلات عاطفی خود توانمند کند.

ما در مورد چگونگی مقایسه روابط انسان و ربات با روابط انسان و انسان، دانش بسیار کمی داریم. با وجود این، برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مردم ممکن است از ارسال پیامک به یک چت‌بات، تقریبا همان رضایتی را کسب ‌کنند که از ارسال پیامک به یک انسان دیگر به دست می‌آورند.

براساس نظریات مطرح‌شده در مورد نحوه عملکرد رابطه با شرکای مصنوعی، یکی از عوامل متعددی که می‌تواند بر کیفیت تعاملات و پذیرش گسترده‌تر روابط با ربات‌ها و چت‌بات‌های هوش مصنوعی تأثیر بگذارد، با مشکل انگ خوردن مرتبط است.

همان طور که در برنامه‌های دوستیابی دیده‌ شده است، پیشرفت‌های فناوری در زمینه روابط، ابتدا با شک و اختلاف روبه‌رو می‌شوند. با وجود این، به نظر می‌رسد هیچ شکی وجود ندارد که انسان‌ها قادر به ایجاد دلبستگی عمیق با سیستم‌های هوش مصنوعی هستند.

منبع : ایسنا