آنچه در پارالمپیک ریو بر جودوکار ایرانی گذشت

جودوکار تیم‌ملی کم‌بینایان و نابینایان با اشاره به سختی های بسیاری که پیش از حضور در پارالمپیک و همچنین روز مسابقات کشیده است، گفت: اگر می‌خواهیم در پارالمپیک 2020 توکیو به مدال برسیم باید از اکنون کار را شروع کنیم.

سیدامید جعفری: ‌من پیش از المپیک در مصاحبه با ایسنا گفته بودم که محکوم به کسب مدال طلا هستم و اکنون می خواهم بگویم اگر یک سری کارها برای من انجام می شد، می توانستم به جای عنوان پنجمی به قهرمانی این رقابت ها دست پیدا کنم. البته فدراسیون همکاری لازم را داشت و نمی توان گفت که کاری برای ما انجام نداد. در کل یک سری شرایط باید دست به دست هم می داد تا جودوکاران موفق به کسب مدال می شدند.

در پارالمپیک حتی اسپری سرد هم نداشتم

وی با اشاره به نخستین بازی اش در پارالمپیک، گفت: روز مسابقه کمی شرایط لازم برایم فراهم نبود و دستم در بازی با حریف آلمانی ام آسیب دید و آن موقع حتی یک اسپری سرد هم نبود که من به دستم بزنم؛ نمی خواهم این ها را بگویم که مردم فکر کنند می خواهم بهانه بیاورم اما حریف آلمانی ام واقعا دست من را شکاند و حتی هنوز صدای شکسته شدن دستم در گوشم است. آن موقع گرم بودم و متوجه میزان آسیب دیدگی نشدم.

این جودوکار بیان کرد: ‌من در نهایت حریف آلمانی ام را بردم و در دور بعد باید به مصاف ورزشکار کره ای می رفتم که دور اول استراحت داشت. وقتی از تاتامی پایین آمدم، هنوز اسپری سرد پیدا نکرده بودم که 10 دقیقه بعد اسم من را برای بازی با حریف کره ای خواندند و این در حالی بود که آرنج دستم ورم کرده بود و سیاه شده بود.

وی ادامه داد: ما حتی ماساژور هم نداشتیم، چرا که آی‌دی کارت او صادر نشده بود و به همین دلیل اجازه ورود به سالن مسابقات را پیدا نکرد و فقط توانست خودش را به آخرین بازی من برساند. در آن جا چند اتاق ماساژ بود که بعد از مسابقه ورزشکاران جهت ماساژ به آن جا می رفتند، در حالی که در آن جا من فقط خودم و خودم و آقای یوسف‌زاده، سرمربی تیم‌ملی بودیم. ورزشکاران دیگر دستگاه‌هایی داشتند که به بدن شان وصل می شد و درصد لاکتیک بدن شان و زمان آماده شدن‌شان برای دیدار بعدی را نشان می داد.

وی ادامه داد: به هر حال من برای مصاف با حریف کره‌ای از نظر بدنی کم نیاوردم و تنها مشکلم، آسیب دیدگی ام بود و حتی در این دیدار درد دنده ام که یک آسیب دیدگی قدیمی بود، خودش را نشان داد و نفس کشیدن را برایم سخت کرد. من این بازی را به دلیل اخطار بیشتر به حریفم واگذار کردم. در نهایت هم که موفق شدم به شانس مجدد برسم.

کسی به قهرمانی پارالمپیک رسید که من قبلا او را برده بودم

این ورزشکار کم‌بینای خوزستانی گفت: سایر حریفانم از شرایط بسیار خوبی برخوردار بودند؛ آن ها با علم، هزینه و برنامه ریزی به پارالمپیک آمده بودند و هر کدام از آن ها نزدیک به 800 میلیون تومان هزینه کرده بودند. همین حریف کره ای که با او رقابت کردم، عنوان قهرمانی جوانان جهان را در بخش بیناها در کارنامه خود دارد و در همین مسابقات با شرایط خوبی حاضر شده بود و تمام حریفانش را ضربه فنی کرد و در فینال هم اگر حقش خورده نمی شد، می توانست نشان طلا را به دست آورد. در همین رقابت ها کسی به قهرمانی رسید که من قبلا او را برده بودم و تنها دلیلی که اکنون باعث قهرمانی او شد، این بود که برای کسب مدال کار و هزینه کرده بودند.

جعفری افزود:‌ حریفانم می گفتند پیش از حضور در پارالمپیک در 15، 16 تورنمنت شرکت کرده بودیم و اگر ما هم 6، 7 حریف تمرینی گردن کلفت در ایران داشتیم، در پارالمپیک این حریفان برای ما چیزی نبودند. برابر حریف ازبکستانی که در مرحله شانس مجدد به برتری رسیدم، قبلا دو بار باخته بودم ولی حضور در مسابقات باعث شد، تجربه لازم را به دست آورم و اگر واقعا یکی دو مسابقه بیشتر داشتیم، حتی می توانستم حریف کره‌ای را هم شکست دهم.

پیش از آخرین بازی ام از درد، گوشه ای نشسته بودم

وی خاطرنشان‌کرد:‌ بعد از این که در مرحله شانس مجدد حریف ازبکستانی را شکست دادم، برای رقابت بعدی ام و کسب نشان برنز، سه چهار ساعت استراحت داشتم؛ من در این چند ساعت از درد، فقط گوشه ای نشسته بودم، در حالی که مردم این ها را نمی دانند ولی حریفم ابتدا کمی خوابید و سپس باتوجه به حریف تمرینی بینایی که همراه با تیم ملی کشورش به این رقابت ها آمده بود، به تمرین پرداخت. او بعد هم برای ماساژ رفت و سپس با روانشناس تیمش صحبت کرد و بعد هم که آماده بازی شد اما واقعا من چنین شرایطی را نداشتم. می خواهم بگویم حریفان ما این قدر برای کسب مقام، هزینه و برنامه ریزی کرده بودند.

در تمرینات روزی 10 بار مرگ را به چشمانم دیدم

این جودوکار تیم ملی نابینایان و کم‌بینایان با بیان این که زجر بسیاری کشیدیم و در طول تمرینات و آماده سازی برای پارالمپیک، روزی 10 بار مرگ را به چشمان‌مان دیدیم، گفت: من می خواستم مدال به دست آورم ولی واقعا بدون فراهم شدن یک سری امکانات، رسیدن به مدال ممکن نیست. ما در واقع به علم روز ورزش دنیا باختیم. حتی سرمربی تیم‌ملی از ما راضی بود و به ما گفت خیلی با غیرت بازی کردید.

برای پارالمپیک 2020 باید از اکنون شروع کنیم

وی عنوان کرد: ‌شرایط خیلی سخت بود و من نمی خواهم از شخص خاصی ایراد بگیرم و می خواهم بگویم در پارالمپیک بعدی صد درصد کیفیت جودوکاران بیشتر می شود، پس برای رسیدن به این مدال می طلبد مانند کشورهای دیگر با بیشترین امکانات تمرین کنیم. ‌آقای مظلومی، رییس فدراسیون همکاری بسیاری با ما داشت و همین که آقای یوسف زاده را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد، از او تشکر می کنم و باید بگویم اگر ما با کادرفنی قبلی به این رقابت ها اعزام می شدیم، حتی نمی توانستیم چند دور بالا بیاییم.

جعفری افزود:‌ برای رسیدن به موفقیت همه باید دست به دست هم دهند تا مدال های خوشرنگی برای کشورمان به دست بیاید و اگر می خواهیم در پارالمپیک 2020 توکیو به مدال برسیم، باید از اکنون کارمان را شروع کنیم.

نیازمند یک شغل هستم

وی با اشاره به شرایط زندگی‌اش نیز عنوان کرد:‌ من هیچ شغلی ندارم و اکنون هم می خواهم ازدواج کنم و واقعا نیاز دارم شغلی داشته باشم. به هر حال خانواده همسرم که اکنون در مرحله عقد هستیم، از من انتظاراتی دارند. من درخواستی جهت داشتن یک شغل به مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان ارائه داده ام و امیدوارم که ترتیب اثر داده شود. باید زندگی‌ام را بسازم ولی کاری ندارم و واقعا خیلی از ورزشکاران به خاطر چنین شرایطی می سوزند.

این ملی پوش خوزستانی افزود:‌ من از حضور در بازی های آسیایی، جهانی و پارالمپیک تجربه های زیادی به دست آوردم و حیف است که یک ورزشکار به خاطر مشکلات مالی و نداشتن شغل، تصمیم بگیرد ورزش را کنار بگذارد، در حالی که خیلی از ورزشکاران واقعا دچار چنین تصمیمی می شوند و مجبور می شوند به خاطر شرایط سخت، ورزش را کنار بگذارند.

ورزش قهرمانی جز آسیب دیدگی چیزی ندارد

وی بیان کرد:‌ ورزش قهرمانی به جز آسیب دیدگی چیزی ندارد و اکنون یک جای سالم در بدن من نیست، پس کشور باید نگاهی به ورزشکاران خود داشته باشد.

جعفری در پایان گفت:‌ جا دارد از خانواده‌ام و همسرم که ماه‌ها دوری من را تحمل کردند، تشکر کنم. همچنین از آقای یوسف‌زاده، امینی و عنوری، اعضای کادر فنی تیم‌ملی و آقای مهرافشار مربی ام در اهواز، قدردانی می‌کنم.

منبع : ایسنا