ناگفته هایی از زندگی هلن کلر بانوی شکست ناپذیر

ناگفته هایی از زندگی هلن کلر بانوی شکست ناپذیر

5 تیر 1397

به مناسبت زاد روز نویسنده آمریکایی

با وجود سختی‌ها، تغییراتی اساسی در زندگی‌اش ایجاد می‌کند و به زنی فعال و عالی مقام، نویسنده‌ای چیره دست، هنرمندی تحصیل‌کرده، جهان‌گرد، علاقه‌مند به موسیقی، بازیگر و حامی سربازان تبدیل می‌شود.

به مناسبت زاد روز تولد «هلن کلر»، بانوی پر افتخار و سخت‌کوش، نوشتاری کوتاه از توانمندی‌های ایشان نوشته شده تا شاید سهمی از تبریک و تقدیر نصیب ما گردد.       

هلن، نویسنده‌ای با آثار فراوان بود که دوازده کتاب و مقاله‌های بی‌شماری در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان در طول زندگی‌اش به رشته تحریر درآورده است. اولین کتابش شرح حال زندگی خودش بود به نام «زندگی من» که اولین بار در سال 1903 چاپ شد.

کلر، در دانشگاه رادکلیف پذیرفته شد و چهار سال پس از آن به کمک «آنی سالیوان» معلم خود که سخنرانی‌ها را در کف دست او می‌نوشت، از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد؛ بنابر این اولین فرد نابینا ـ ناشنوایی بود که فارغ‌التحصیل شد. او مدرک لیسانس هنر را کسب کرد. هلن یاد گرفت با فشاردادن علامت‌هایی توسط انگشتان خود به عنوان حروف، بر کف دست دیگران، با آن‌ها ارتباط برقرار کند. او همچنین با لب‌خوانی از طریق لمس دهان و گلوی شخص صحبت کننده و استفاده از ماشین تحریر، توانست با دیگران گفت‌وگو کند؛ نکته جالب توجه این است که او حتی یاد گرفت صحبت هم بکند. این بانوی فعال، در فیلم صامتی در مورد زندگی خودش با عنوان «رهایی» ایفای نقش کرد. او همچنین در تئاتر وودویل، به مدت دو سال بازیگری کرد. مستندی هم درباره زندگی او به نام «شکست ناپذیر» تولید شد که برنده جایزه  بهترین مستند شد و خود هلن نیز جایزه  اسکار گرفت. کلر، از طرفداران موسیقی بود و با انگشت‌های فوق‌العاده حساسش می‌توانست ارتعاش ابزار موسیقی و نیز صدای افراد را هم بشنود.

هلن، طرفدار وفادار مردم بود و در طول زندگی‌اش به کشورهای مختلف جهان، از جمله: انگلستان، اسکاتلند، فرانسه، هند، آفریقای جنوبی، ژاپن و کره سفر کرد. او در طول سفرهایش سخنرانی می‌کرد، کنفرانس تشکیل می‌داد. وی با چهره‌های برجسته‌ای چون؛ نخست وزیر انگلستان «وینستون چرچیل»، نخست وزیر هند «جواهر لعل نهرو» و امپراطور ژاپن «هیروهیتو» ملاقات کرد. کلر با تمام نخست وزیران آمریکا در دوران زندگی‌اش از «گرور کلولند» گرفته تا «لیندون بی. جانسون» دیدار داشت و با شخصیت‌های معروفی چون «مارک تواین» و «گراهام بل» دوست بود. هنگامی که کلر شش سال داشت، او را به الکساندر گراهام بل نشان دادند و گراهام بل پس از معاینه، یک معلم بیست ساله به نام آنی سالیوان را برای آموزش او فرستاد. هلن همچنین با هنرمندان زمان خود، هم چون «چارلی چاپلین» ملاقات داشت. لیندون بی. جانسون بالاترین جایزه مدنی آمریکا، یعنی مدال رئیس جمهوری آزادی را به وی اعطا کرد. هلن به ملاقات سربازان دارای معلولیت در بیمارستان‌های نظامی دوران جنگ جهانی اول و بعد از آن می‌رفت و به آن‌ها دلداری و انگیزه برای زندگی می‌داد. هلن برای آرمان‌هایی از جمله: حقوق زنان، کنترل بارداری، حق رأی برای زنان و حقوق کارگران مبارزه کرد. او همچنین به تأسیس اتحادیه  آزادی‌های شهروندی آمریکا کمک کرد.

مولود مولوی

ر.وابط عمومی مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد

نظرات

تا کنون نظری برای این مطلب درج نشده است.

درج نظر

ثبت نظر
عضویت در خـبـرنـامـه رعــد
لطفا ایمیل و شماره موبایل را وارد کرده و
دکمـه ثـبـت عـضـویـت را کلیـک نمایید.
کلیه حقوق وبسایت متعلق به موسسه رعد است