زنان ورزشکار معلول قوی‌تر از مردان در جهان ظاهر می‌شوند

«سیما لیموچی» این اظهارات در حالی عنوان می کند که در آستانه چهلمین سال فعالیت های ورزشی خود بسر می برد و از سن 19 سالگی و سال 58 به طور رسمی کار مدیریتی خود را با مربیگری تنیس روی میز در استان خوزستان آغاز کرد.

این بانوی فعال عرصه ورزش که اکنون نائب رئیسی کمیته ملی پارالمپیک ایران را بر عهده دارد، روز شنبه در گفت و گو با ایرنا درباره وضعیت زنان ورزشکار معلول پس از پیروزی انقلاب اسلامی می گوید: در دهه 60 به دلیل شرایط خاص آن مقطع و دوران جنگ، ساختار ورزشی مجزایی برای زنان وجود نداشت. نه تشکیلاتی، نه داوری، نه مربی و حتی مسابقات هم برگزار نمی شد.

عضو کمیته توسعه و ورزش پارالمپیک آسیا ادامه می دهد: حتی در سال های نخست پس از انقلاب از کمترین تجربه و دانش برای راه اندازی ساختار ورزش زنان برخوردار نبودیم، تا اینکه با تلاش برخی از بانوان ورزشکار، کمیته ورزش زنان راه اندازی شد و این کمیته فعالیت خود را در مکان کوچکی در خیابان ظهیر‌السلام با هدف تربیت نیروی انسانی در عرصه مربیگری و مدرسی آغاز به کار کرد.

وی افزود: اما 2 دهه نخست پس از انقلاب اسلامی به دلیل کمبود نیروی انسانی در ورزش زنان همه بر اساس آزمون و خطا پیش رفت و در واقع زیرساخت ورزش زنان با این شیوه شکل گرفت تا اینکه امروز توسعه کمی و کیفی در ورزش زنان ایران را شاهد هستیم.

نخستین مسئول انجمن تنیس روی میز جانبازان ادامه داد: با وجود اینکه در دهه نخست از کمترین هنر دیپلماسی ورزشی برخوردار نبودیم، اما با حداقل تجربه ها می بینیم امروز زنان ورزشکار پیشرو تر از مردان ورزشکار هستند.

**شروع ورزش قهرمانی زنان معلول با 2 رشته
نخستین مربی تیم ملی تنیس روی میز زنان معلول اظهار داشت: در دهه 60 ورزش زنان معلول ایران فعالیت های ورزشی خود را در 2 رشته تنیس روی میز و تیراندازی در داخل آغاز کرد تا اینکه در دهه 70 نخستین تیم تنیس روی میز زنان معلول ایران راهی مسابقات جهانی انگلستان می شود و اولین مدال به نام «معصومه کارگر ذوقی» از خطه آذربایجان شرقی در رشته تنیس روی میز ثبت شد.

لیموچی ادامه داد: سپس در سال 74 «ناهید بدیع باهر» از همین استان دومین نشان بین المللی را در تنیس روی میز و اولین نقره ایران را کسب کرد و «زهرا علی بیگی» در رقابت‌های تیراندازی دانمارک در سال 75 نخستین مدال این رشته را از جنس برنز برای ایران گرفت.

وی می گوید: با این روند تدریجی شکل گیری ورزش زنان؛ دوومیدانی و ماده پرتاپ هم به ورزش زنان معلول اضافه شد و اکنون به بیش از 15 رشته افزایش یافته است.

عضو پیشین کمیته زنان کمیته بین المللی پارالمپیک یادآور شد: نکته مهم در ورزش معلولان حمایت فدراسیون جانبازان و معلولان است که از ابتدای تشکیل آن تاکنون آثار این حمایت ها محسوس است. جالب تر این که روند توسعه ورزش زنان معلول از کمی به سمت کیفی پیش رفت و به تدریج شکوفا شد.

لیموچی این توسعه را برگرفته از پنج رویکرد فرهنگی، توسعه ای، اجتماعی، قهرمانی و همگانی عنوان کرد و افزود: شاید در برخی رشته در نخستین حضورشان نتوانستند مدالی کسب کنند. اما عملکرد خوبی داشتند. مانند والیبال نشسته زنان یا تیراندازی باکمان که « زهرا نعمتی» با کسب نخستین مدال طلای پارالمپیک؛ امروز این رشته به رشد قهرمانی و کیفی رسیده است و در کنار آن سفیر کمیته بین المللی پارالمپیک هم می شود که این افتخاری برای زنان ایران بشمار می رود.

** 40 درصد بار مدال آوری بر دوش زنان
نخستین مدرس بین المللی در بخش تنیس رومیز المپیک و پارالمپیک و سومین مدرس آسیا معتقد است: 40 درصد بار مدال آوری ایران در پارالمپیک ریو بر روی دوش زنان ورزشکار معلول بود که از 8 مدال طلا یک نشان توسط نعمتی و 2 طلا با تیر ساره جوانمردی به هدف نشست.

لیموچی حضور فعلی زنان ورزشکار معلول ایران را نشان دهنده نگاه فرهنگی، توسعه ایی و تا حدودی عادلانه دانست و گفت: امروز آنها با فراهم کردن فرصت ها و دارا بودن انگیزه قوی به جرات می توان گفت که زنان ورزشکار معلول قوی تر از مردان در عرصه های جهانی حاضر می شوند.

** 6 کرسی بین المللی سهم زنان در چهار سال اخیر
وی به 6 کرسی بین المللی زنان ورزشکار معلول در عرصه جهانی اشاره کرد و گفت: جوانمردی «عضو کمیته ورزشکاران پارالمپیک آسیا»، زهرا چابکی «عضو کمیته پزشکی»، لیموچی «عضو کمیته توسعه و ورزش»، فاطمه رخشانی «عضو کمیته ورزش سابق زنان»، فریبا محمدی «عضو کمیته پزشکی بین المللی پارالمپیک» و مریم شکوهی «عضو هیات اجرایی فدراسیون بین المللی ورزشهای آیواز» هستند که دوره چهار ساله مسئولیت برخی از این افراد به پایان رسیده است.

نایب رئیس کمیته ملی پارالمپیک می گوید: برای دورخیز ورزش زنان معلول باید در تقویت دیپلماسی ورزشی در عرصه های بین المللی کوشید و هر چه شمار کرسی های اثرگذار بیشتر باشد شرایط بهتری برای ورزشکاران فراهم می شود.

** حمایت بیشتر کسب سکوی برتر
لیموچی درباره چالش های زنان ورزشکار معلول گفت: برخی از ورزشکاران زن معلول به دلیل پوشش برخی رشته ها نمی توانند در آن شرکت کنند. از طرفی مشکلات بودجه ای هم از دیگر مسائل فراروی زنان ورزشکار معلول است.

وی ادامه داد: اگر مسئولان کشور ورزش زنان معلول را بیشتر حمایت کنند، می توانیم با اعزام بازیکنان به رویداد های بین المللی علاوه بر شناسایی و شناخت حریفان، نتایج بهتری را در بازی های آسیایی و جهانی کسب و به ارتقا جایگاه ایران کمک کنیم.

** نگران افت رشته های انتقالی به فدراسیون های ملی هستیم
استاد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه الزهرا یکی دیگر از چالش ها را انتقال هشت رشته ورزشی از فدراسیون جانبازان و معلولان به فدراسیون های ملی عنوان کرد و افزود: تکواندو، تنیس، بدمینتون، تنیس روی میز، تیراندازی باکمان، سوارکاری، دوچرخه‌سواری و قایقرانی رشته هایی هستند که با تصمیم فدراسیون های جهانی به فدراسیون های ملی زیر مجموعه خود منتقل شدند که این باعث افت این رشته ها می شود.

لیموچی توضیح می دهد: فدراسیون ورزش های جانبازان نزدیک به 40 سال زیرساخت های این رشته ها را آماده و با توجه به شرایط ورزشکاران معلول امکانات متناسب را هم فراهم کرد اما آیا فدراسیون های ملی آمادگی این رشته ها را در کنار افراد سالم دارند؟، آیا می توانند خوابگاه و امکانات لازم را در اختیار ورزشکارن معلول قرار دهند؟ آیا سالن های ورزشی آمادگی ورود این ورزشکاران را دارند؟.

وی گفت: این انتقال در شرایطی که بیشتر رشته ها پارالمپیکی و مدال آور هستند، اگر برنامه ریزی جامع ای نشود و این آمادگی هم فراهم نباشد، در سال کسب سهمیه پارالمپیک 2020 توکیو تاثیر منفی خواهد داشت.

** استفاده از ورزشکاران زن معلول در پست های مدیریتی
عضو 2 دوره هیات اجرایی کمیته ملی همچنین تصریح کرد: باید با برنامه ریزی جامع برای زنان ورزشکار معلول و قهرمان زنان معلول، زمینه را برای حضور در لایه‌های مدیریتی فراهم کرد.

لیموچی افزود: باید دوره های مدیریتی و دانش مدیریتی برگزار کرد تا با شناخت از ورزش دنیا و به ویژه ورزش پارالمپیک و سازمان های ملی کشور منابع انسانی را تقویت کرد.