نوجوانی که از معلولیت خوشحال است

این بخشی از صحبت های «میثم حاج بابایی» بود که در سن 19 سالگی خود را در بین ستاره های والیبال نشسته ایران می بیند و مدعی است که ورزش به تنهایی در زندگی او تاثیر فراوانی داشته و سرنوشت زندگیش را به مسیر دیگری هدایت کرد.

او با یادآوری روزهای سختی که احساس درماندگی می کرد و از ادامه مسیر زندگی ناامید بود به خبرنگار ایرنا، گفت: معلول به دنیا آمدم و این برای خود و خانواده ام مشکلات فراوانی ایجاد کرد. اما با این شرایط و سختی هایی که محیط روستایی برای معلولان داشت ورزش را انتخاب کردم و از طریق هیات جانبازان و معلولین شهرستان شبستر در آذربایجان شرقی با والیبال نشسته آشنا شدم. سال 1396 در تمرینات تیم والیبال نشسته گسترش فولاد تست دادم که در نهایت توانستم رضایت مربیان این تیم را کسب کنم.

حاج بابایی که زندگی کودکی را در روستایی به نام «شند آباد» در شهرستان شبستر گذارنده است می گوید: هنوز در آن روستا هستم و یک روز در میان مسیر 2 ساعته تبریز را پشت سرمی گذارم تا به تمرینات برسم. شاید سخت باشد اما اگر بخواهم موفق شوم بدون شک باید از این سختی ها گذر کنم؛ البته در این مسیر پدرم تنها یار و یاور من است.

ورزش در زندگی جوانترین عضو تیم ملی والیبال نشسته ایران، تاثیر بی نظیری داشته است تا جایی که می گوید: شاید روزگاری حسرت زندگی عادی و راه رفتن داشتم اما امروز و زمانی که بزرگان تیم والیبال نشسته من را «میثم» صدا می کنند مشکلات گذشته را فراموش می کنم و دیگر حسرت نداشته های زندگی نمی خورم بلکه خوشحالم معلولیت موجب شده تا در جمع پرافتخار ترین تیم جهان قرار بگیرم.

وی که با تیم گسترش فولاد تبریز 2 عنوان نایب قهرمانی ایران را در سوپر لیگ کسب کرده است می گوید: اولین آذربایجانی عضو تیم ملی والیبال نشسته هستم و برای اثبات خودم در این تیم، تلاش خواهم کرد تا با تیم والیبال نشسته، قهرمان بازی های پارالمپیک 2020 توکیو شوم. از رقابت نمی ترسم بلکه به دنبال آن هستم تا خود را در موج همدلی و صمیمیت والیبال لیست ها قرار دهم.