امکانات و خدمات برای افراد معلول در مالزی

8 خرداد 1398

این مطالعه به بررسی سیاست گذاری مالزی در مورد دسترسی و امکانات برای معلولان با بحث در مورد قوانین و دستورالعمل های مربوطه از سوی دولت مالزی می‌پردازد.

1-مقدمه

در مالزی قانون مربوط به افراد معلول در سال 2008 تصویب شد.براساس این قانون افراد معلول عبارتند از "افراد دارای معلولیت های فیزیکی، ذهنی و فکری که آنها را از مشارکت کامل در شیوه طبیعی زندگی در جامعه منع کرده است".در این قانون حق دسترسی به امکانات و خدمات عمومی،رفاه و خدمات در ساختمانها و رفع موانع برای افراد معلول مورد تاکید قرار گرفته است.با این حال براساس مطالعاتی که توسط یوسف(1) انجام شده است در نظر گرفتن دسترسی برابر به امکانات و خدمات در فضای شهری در این کشور هنوز با نقص هایی روبرو است. افزایش جمعیت معلول و ناتوان در مالزی سبب شده است تقاضا برای دسترسی به امکانات و خدمات در داخل و خارج از ساختمانها، به ویژه در نهادهای دولتی (2) رشد چشمگیری داشته باشد. در مقایسه با افرادی که فاقد معلولیت هستند برای افراد معلول به دلیل محیط نامناسب، فرصت کمتری برای شرکت در فعالیت ها وجود دارد.محیط نامناسب و فقدان امکانات در فضای شهری منجر به استرس و عزت نفس پایین برای افراد معلول میشود و بر آنها تاثیر منفی می‌گذارد.(3) بنابراین، ملاحظات مناسب باید توسط سازمان های دولتی برای اطمینان از دسترسی و امکانات مطابق با قوانین، مقررات و دستورالعمل های ارائه شده برای معلولان در نظرگرفته شود. با این حال پیاده‌سازی این شیوه ها همیشه منجر به تامین نیازهای معلولان نمی شود.اگرچه مالزی در تامین شهر دوستدار معلولان در قوانین، مقررات و دستورالعمل‌ها هم با کمبودهایی روبرو است.

 

2-قوانین و دستورالعمل‌ها

قانون افراد معلول که در سال 2008 در مالزی تصویب شد چشم انداز دسترسی به امکانات و خدمات را برای این قشر جامعه ترسیم می کند.(4).معلولان نباید مورد ترحم قرار گیرند و باید مانند دیگر شهروندان از امکانات موجود در جامعه لذت ببرند(5).همچنین معلولان باید از حقوق برابر با سایر اعضای جامعه برخوردار باشند. با این حال، مالزی دارای محدودیت در اجرای قانون مربوط به دسترسی و امکانات برای معلولان است(4).

 

روولستون و پریدوکس (6) در مطالعات خود دریافتند که اگر چه قوانینی به طور پیوسته برای معلولان فراهم شده است، با این وجود همچنان نقص در اجرای قانون وجود دارد.سایر اقدامات مربوط به دسترسی و امکانات برای معلولان در مالزی، شامل قانون برنامه ریزی شهری 1976 (قانون 172) و قانون خیابان، زهکشی و ساختمان 1974 (قانون 133) است. قانون خیابان، زهکشی و ساختمان 1974 (قانون 133) اشاره می‌کند که ساختمانها و خیابانها باید به گونه ای طراحی شوند تا با کد استاندارد مالزی در مورد دسترسی معلولین به امکانات و خدمات مطابقت داشته باشند .تمام ساختمانهای جدید ملزم هستند به گونه ای در داخل ساختمان و بیرون ساختمان طراحی شوند که برای معلولان قابل دسترس باشد در غیر این صورت براساس قانون خیابان، زهکشی و ساختمان جریمه می شوند(7). ساختمان های موجود باید ظرف سه سال از زمان تصویب قانون به شرایط مورد نیاز برسند. با این حال، حسین و یعقوب (4) ادعا کردند که اجرا، تطابق و انجام دسترسی و امکانات برای معلولان هنوز کم است.

 

استاندارد مالزی یک ابزار قاطعی است که دستورالعمل هایی را برای طراحی امکانات برای معلولان ارائه می دهد(8).کدها به سه گروه متوالی تقسیم می شوند: کد 1182: 2002 که بر دسترسی افراد معلول به ساختمان های عمومی تاکید می کند،کد 1183: 1990 بر تامین امنیت افراد معلول و ایجاد شرایطی برای گریز آنها در هنگام شرایط اضطراری مانند آتش سوزی تاکید میکند و کد 1331: 2003 بر ارائه دستورالعمل به منظور دسترسی افراد معلول به خارج از ساختمان تاکید می کند.جدول 1 کدهای استاندارد مالزی را در مورد دسترسی افراد معلول مورد تاکید قرار داده است.

 

در مالزی تلاش شده است اصول طراحی جهانی و استانداردهای مورد نیاز برای معلولان مورد توجه قرار گیرد.

 

3-بررسی دسترسی به امکانات و خدمات

انطباق طراحی جهانی در مالزی در راستای فراهم آوردن دسترسی کارآمد و امکانات برای همه کاربران مانند کشورهای توسعه یافته است.جدول 2 اصول کلیدی طراحی جهانی را نشان داده است.

رحیم و عبدالله (9) در مطالعات خود دریافتند در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، آگاهی و مشارکت در طراحی جهانی هنوز در مرحله اولیه قرار دارد و مقامات شهرها از جمله در مالزی ملزم به ارائه امکانات و خدمات برای معلولان در ساخت شهری نیستند. با این حال، کدیر و همکاران(10) در مطالعه خود نشان می دهند که پیشرفت مثبتی در رابطه با آگاهی عمومی در مورد دسترسی و امکانات برای معلولان در مالزی وجود دارد، حتی اگر درک درست از نظریه طراحی جهانی در میان جامعه مالزی هنوز هم کم باشد.

 

4-بررسی دسترسی به امکانات و خدمات

مالزی، به عنوان کشوری که به سرعت در حال توسعه است، خدمات و امکانات پیشرفته تکنولوژیکی ارائه می دهد. با این وجود همه افراد نمی توانند فعالیت خود را به دلیل فقدان دسترسی فیزیکی برای معلولان انجام دهند (8). بر طبق گفته های مییدن (11)، معلولان در دسترسی به امکانات مانند آموزش، اشتغال، لذت بردن از زندگی اجتماعی، محل کار، حمل و نقل عمومی و امکانات عمومی دچار مشکل هستند. اگرچه دسترسی به امکانات و تسهیلات ارائه شده است، اما عمدتا این امکانات برای کسانی است که از صندلی های چرخدار استفاده می کنند اما برای کسانی که از آسیب دیدگی، شنوایی یا فکری رنج می برند، تسهیلاتی ارائه نشده است (12). در میان مشکلاتی که معلولان با آن مواجه هستند، مشکل در راه رفتن بر روی رمپ های شیب دار و عدم وجود بلوک های هدایت برای کسانی که اختلالات بینایی دارند وجود دارد. مالزی قوانین، مقررات و دستورالعمل هایی را در زمینه دسترسی به امکانات برای معلولان تنظیم کرده است.با این حال هنوز صاحبان ساختمان ها به طور کامل آن را اجرا نکرده اند. با توجه به این مشکل، ممیزی و بازرسی دسترسی به امکانات برای معلولان باید به طور گسترده ای برای ساختمان های موجود انجام شود.

 

هولمز سیدل (13) پیشنهاد می کند که "قابلیت استفاده" ساختمان برای افراد معلول می تواند با انجام یک ممیزی دسترسی به ساختمان های موجود بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده مورد بررسی قرار گیرد. هدف اصلی ممیزی و بازرسی برای دسترسی به امکانات این است که موانع موجود شناسایی و برطرف شود، به طوری که امکانات عمومی را همه به طور یکسان استفاده کنند.

 

5-تسهیلات و امکانات برای معلولان در ساختمان های عمومی

آنچه در فرآیند قانون گذاری در مالزی مورد تاکید قرار گرفته است رفع موانع در ساختمانهای عمومی و در فضای عمومی به منظور تسهیل رفت و آمد معلولان است. سلطانی و همکاران (14) اظهار داشتند که دسترسی و تسهیلات در بخش حمل و نقل عمومی ناکارآمد طراحی شده است که منجر به یک فضای محدود برای حرکت معلولان می شود.نهادهای دولتی در مالزی باید تلاش های بیشتری را برای پیشرفت ها و طراحی مجدد امکانات موجود به منظور تحقق برابری انجام دهند تا بدین ترتیب معلولان احساس راحتی بیشتری در فضای شهری کنند.اقدامات انجام شده توسط صنعت حمل و نقل برای ارتقاء اجرای امکانات طراحی جهانی به ویژه در راه آهن مالزی و قطار حمل و نقل جاده‌ای انجام شده است. در عین حال، وزارت حمل و نقل دستورالعمل هایی برای اتوبوس ها به منظور دسترسی راحت برای افراد معلول مشخص کرده است در حالی که خطوط هوایی مالزی خدماتی به منظور کمک به افرادی که دارای ویلچیر هستند به صورت رایگان ارائه می دهد.

 

6-قوانین مربوط به دسترسی به امکانات برای معلولان در مالزی

براساس قوانین مربوط به معلولان همه باید دسترسی برابر به امکانات عمومی، امکانات رفاهی، خدمات و ساختمان ها و حمل و نقل عمومی داشته باشند.براساس تحقیقات خالد(15) دسترسی و تسهیلات ارائه شده در ساختمان های عمومی بهبود یافته است. اکثر ساختمان ها دارای رمپ ها و پیاده روی های متحرک می باشند که می توانند به معلولان در محل و درون ساختمان کمک کنند. با این حال، رمپ ها و پیاده روهای حرکتی عمدتا تنها در ساختمان های عمومی ساخته شده است. علاوه بر این، عدم انطباق اندازه آسانسورها و توالت ها منجر به محدودیت های دسترسی برای معلولان در دسترسی آزاد و استفاده از امکانات ارائه شده گردیده است(16).

 

7-نتیجه گیری

این مطالعه به بررسی سیاست گذاری مالزی در مورد دسترسی و امکانات برای معلولان با بحث در مورد قوانین و دستورالعمل های مربوطه از سوی دولت مالزی می پردازد.به منظور تحقق «ایجاد محیطی که کیفیت زندگی را بهبود می بخشد» یکی از استراتژیهای برنامه دهم مالزی (2011-2015) که توسط نخست وزیر مالزی، نجیب اعلام شده‌است، نشان می دهد که توجه به نیازهای دسترسی فیزیکی و امکانات در محیط ساخته شده برای معلولان حیاتی است. دسترسی فیزیکی و امکانات نیاز به بهبود مستمر دارد، زیرا زندگی در آینده چالش برانگیز است.معلولان همچنین در ثبات اقتصادی،ثبات اجتماعی و توسعه کشور موثر خواهند بود.همچنین براساس قوانینی که برای معلولان وضع گردید دسترسی به امکانات مورد نیاز برای معلولان در همه ساختمانها باید مورد توجه قرار گیرد.مطالعات انجام شده توسط محققان مالزی نشان داد که ساختمان های عمومی در مالزی تا حدی با قوانین مربوط به معلولان مطابقت دارد. با این حال مواردی وجود دارد که امکانات و خدمات ارائه شده توسط معلولان قابل دسترس نیستند.راه حل این مشکلات باید توسط سیاست گذاران و سازمان های اجرایی برجسته شود.

 

منابع

*Yusof, L.M. (2010). Accessibility for wheelchair users in publicparks: A comparison between Adelaide and Kuantan.Retrieved on August 19, 2013 from http://umpir.ump.edu.my

*Sanmargaraja, S. and Seow Ta Wee (2011). Kajian penyediaan fasiliti orang kurang upaya di institusi kerajaan di Nusajaya, Jahor Bahru. Retrieved on March 1, 2012 from http://eprints.uthm.edu.my

*Iwasaki, Y. and Mactavish, J.B. (2005). Ubiquitous yet unique: Perspective of people with disabilities on stress. Rehabilitation Counseling Bulletin, 48(4). 194-208

*Hussein, H. and Yaacob, N.M. (2012). Development of accessible design in Malaysia. Procedia  Social and Behavioral Sciences 68 (2012), 121-133

*Tiun and Khoo (2013). Challenges faced by Malaysian with disabilities in the world of employment. Universiti Sains Malaysia, Penang. Retrieved on October 1, 2013 from http://dcidj.org

*Roulstone, A. and Prideaux, S. (2009). Constructing reasonables: Environmental access policy for disabled wheelchair users in four European Union Countries. ALTER, European Journal of Disability Research 3, 360-377

*Kamarudin, H., Hashim, A. E., Mahmood, M., Ariff, N. R. M., and Ismail, W. Z. W. (2012).  The implementation of the Malaysian Standard Code of Practice on Access for Disabled Persons by local authority. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 50 (2012), 442-451

*Kadir, S.A. and Jamaludin, M. (2012). Applicability of Malaysian Standards and Universal Design in public building in Putrajaya. Procedia - Social and Behavioral Sciences 36 (2012), 659 – 669

*Rahim, A.A. and Abdullah, F. (2009). Access audit on universal design: The case of Kota Kinabalu Water Front. The International Journal of Interdisciplinary Social Sciences Volume 4

*Kadir, S.A., Jamaludin, M. and Rahim, A.A (2009). Building managers’ views on accessibility and UD implementation in public buildings: Putrajaya. Journal of Asian Behavioural Studies, 3(8)

*Maidin, A.J. (2012). Legal framework regulating for improving accessibility to built environment for disabled persons in Malaysia. Retrieved on October 1, 2013 from http://irep.iium.edu.my

*Japan International Cooperation Agency (JICA) (2009), Barrier-free planning in Malaysiacollection of information and verification. Retrieved on September 30, 2013 from http://www.jobcoachmalaysia.com.

*Japan International Cooperation Agency (JICA) (2009), Barrier-free planning in Malaysiacollection of information and verification. Retrieved on September 30, 2013 from http://www.jobcoachmalaysia.com

*Soltani, S. H. K., Sham, M., Awang, M., & Yaman, R. (2012). Accessibility for disabled in public transportation terminal. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 35(2012), 89-96

Khalid, K. (2012). User friendly for all*

*Kadir, S.A. and Jamaludin, M. (2012). Users’ satisfaction and perception on accessibility of public buildings in Putrajaya: Access audit study. Procedia - Social and Behavioral Sciences 50 (2012 ), 429 – 441

منبع: شبکه مطالعات سیاستگذاری عمومی، سه شنبه 7 خرداد 1398

 

منبع : ایرنا